Ett fählt ä beßje gezänkt
Mir honn gefäiert, ett woar su schie
su jung zesomme kumme mia nett mie
ätt gohf getronk, ätt gohf gesung
mia sain sugoar off dä Desch geschprung
Die Zait die öß vergang öm Nu
datt öß wämm ma fäiatt äwwe su
Äisch gohng do hähm, ett woar schunn schpät
dä Honn , dä hott schunn bahl gekräht
Äisch honn gedoocht, maach blus kä Krach
soss gett omm Änn mäin Frah noch wach
Bih äisch su önn datt Zömmer kohm
do gett se wach, batt soll äisch soahn
unn hott da off die Uar gegugg
unn Göfft und Galle da gespuckt
boh woaste, boh kimmsde hear?
batt hoss de gedronk, bievill Bear?
Ganz grad honn äisch jo nimmi off de Bähn geschtann
Äisch säin getorgelt, nett mih gerann
schlof wäira , unn säi net gekränkt
morje freh, do gett alles wirra öngeränkt
von weeje, onn schloowe öss nimmi ze denke
wäile fängt se oh mött mia ze zenke
Batt fia Wäiwa woaren noch dobäi
mött ähner hoss dou net genoch, et woaren bestömmt dräi
Dobäi woare mia nur Käll-le gewääß
dä Norb, dä Rud unn och dä Kläs
mia woare ganz brav, datt kamma sisch jo dänke
Äisch kann datt net verschtieh, bofia däht die wäile zenke ?
Nou säi mia endlich önngeschlof
weil uus näist anneres iwerisch bloft
Geträhmt honn äisch vom Dunnawerra
kä Hoar onn mia und och kä Färra
Omm Morje säin äisch offgewacht
doh hott se mäisch doch oa gelaacht
„mach da näist drous, ett öß net su schlömm
äisch woar oaußer mia, bahl vonn Sönn
alles öß wirra önngerenkt
Ett fählt halt äwwe ä besje gezenkt.
Quelle: Willi Krötz, Ediger über Facebook
Datt „Edschara“ Ledsche
Ett läid e Städtsche omm Musselstrand,
kä zwädett kimmt em gläich.
Ett oess bekannt em ganze Land,
dorch säine Wäin unn Fleiß.
Doch häit do kennt ett fast nemes mi,
wohl off der wäire Welt,
drum kawen se us dä Wäin bluus oaf,
fia billich, billich Geld.
Refrain:
Mia honn di deggste Trouwe,
mia honn dä bessde Wäin,
mia honn di schiinste Mädscha,
bi kann dat annischda säi,
mia honn dä bessde Scheffe,
dä deggste Polizej!
En Edscha, en Edscha, os alles önwandfrei,
en Edscha, en Edscha, os alles önwandfrei!
Su manscha kimmt von Edscha
oach moal wo annischdas hii,
do dorffe nett vägässe
seina Heimat Sorg und Müh,
unn däste sos wo trenke
och moal e Glässje Wäin,
su solle stets von Edscha,
vom Usdalämmche säi!
Refrain:
Unn dääsde ämol stärwe,
on klops baim Petrus an,
su kannste näist verdärwe,
sääs dou dem gore Maan,
äich kummen direkt von Edscha,
vom schiine Musselstrand.
Säät Petrus gläich: „Datt kennen äich,
datt ös mia wohlbekannt!
Dia hot di deggste Trouwe,
dia hot dä bessde Wäin,
dia hot die schiinste Mädscha,
bi kann dat annischda säi,
dia hot dä bessde Scheffe,
dä deggste Polizej!
En Edscha, en Edscha, os alles önwandfrei
Der Originaltext des „Edschara Ledsche“ wurde 1953 von Berthold Friederichs geb. 1910, Ediger, verfasst
Zur Verfügung gestellt von Werner Arbogast
Oem Wönda wenn et drouse fimt,
Datt Buhnestäcke zirreroe
Da heelft dä Wain ooch oahne gepriemt
Die Langewäil zerglirraroe.......
Dä aale Maan, seetzt hönnam Head,
äh knorwelt und trenkt Wäin
Dä Doggda hott ma ebbes odenead
Die Pelle kreescht datt Schwäin.
Oe Kinnsche, groat zwien Moonad jung
greescht Wäin`sche moett dämm Finga
Da geed gehooppt, da geed gesprung
Datt säin su säina Dinga.
Mia hoolle Häi, mia hoolle Strieh
Un Holz geed oe runna geschmoess
Mia mälkge die Kooh, -un wenn soe treett
Da geed soe loasgeroess.
Di Modda hott die Wäsch handeat
Die Hänn und Noas säin ruud
Da geed moett wärmem Wäin gewehrt
Und doadroenn doonkt soe Bruud.
Unn heeldt dä Vadda oen Fläsch oe roff
su ab unn zu ous dämm Källa
Da stötzen sich all die Könnascha droff
Ma hiad soe biss no Älla
Datt eeschd unn letzt moal woar äisch oerous
Badd läid mia onn ann Länna
Dou EDSCHA`sche Dou Bloomstrouß
Dou Dörfje fia dä Kenner!
Aus Fünkelchen im Moselschiefer
von unserem Großvater Leonhard Probst (*1884 bis +1971)
(Großvater von Norbert Krötz, Ediger)
Ebbes fia jeere
Oem Wönda wenn et drouse fimt,
Datt Buhnestäcke zirreroe
Da heelft dä Wain ooch oahne gepriemt
Die Langewäil zerglirraroe.......
- Dä aale Maan, seetzt hönnam Head,
- äh knorwelt und trenkt Wäin
- Dä Doggda hott ma ebbes odenead
...weiter
Besinnliches und Heiteres zur Winterzeit, - wenn oet drouße f i m t.......
Gruß: Norbert Krötz, Ediger
Ebbes fia jeera
Oem Wönda wenn et drouse fimt,
Datt Buhnestäcke zirreroe
Da heelft dä Wäin ooch oahne gepriemt
Die Langewäil zerglirraroe.......
Dä aale Maan, seetzt hönnam Head,
äh knorwelt und schlorpst Wäin
Dä Doggda hott ma ebbes odenead
Die Pelle kreescht datt Schwäin.
Oe Kinnschoe, groat zwien Moonad jung
greescht Wäin`sche moett dämm Finga
Da geed gehooppt, da geed gesprung
Datt säin su säina Dinga.
Mia hoolle Hai, mia hoolle Strieh
Un Holz geed oe runna geschmoess
Mia mälkge die Kooh, -un wenn soe treett
Da geed soe loasgeroess.
Di Modda hott die Wäsch handeat
Die Hänn und Noas säin ruud
Da geed moett wärmem Wäin gewehrt
Und doadroenn doonkt soe Bruud.
Unn heeldt dä Vadda oen Fläsch oe roff
su ab unn zu ous dämm Källa
Da stötzen sich all die Könnascha droff
Ma hiad soe biss no Älla
Datt eeschd unn letzt moal woar äisch oerous
Badd läid mia onn ann Länna
Dou EDSCHA`sche -Dou Bloomstrouß
Dou Dörfje fia dä Kenner!
Aus Fünkelchen im Moselschiefer
von unserem Großvater Leonhard Probst (*1884 bis +1971)