Knecht Rupprecht von Theodor Storm
In Strimmiger Platt übersetzt von Manfred Millen
und von den Schulkindern
am Altentag 2011 vorgetragen
Knäächt Rupprächt
Von rous,vom Wald, do kommen ich her.
Dä Schnie läit hu, un et gäht sich schwer.
Rundnerimm off der Dännespetze
war et om funkele,glänze un bletzte.
................................................
Von owwe ous der Himmelsdier
hollet Chresstkindche geguckt no mir.
Un dorch dä deef verschniete Wald
hot hääl säin Stemm erunnageschallt:
„Knäächt Rupprächt“,hollet geroof,“et gett Zäit..
heff mol däin Feeß un dummel dich käit!!
All Kerze säin schu ogefange
un die Himmelsdier es wäit offgange“
„Die Alde un die Junge solle
sich von der Arwet mol erholle:
Un mor flehn ich,wenn et Wälla hällt,
selwa runna off die Welt.“
„Chresstkindche „saht ich dodroff,
„hall mich wäil net länger off...
ich moß noch en paar Därfa häi,
bo mäsdens brave Kenna säi.“
Et saht:“Hoss dou dä Sack och mett?“
„Ai allemool, säis dou datt net?-
voll Äppel,Ness un Zuckastään
datt mejen se..ob gruuß ob klään.“
Et fräät“Es och die Root berääd
falls et anschda ganett gäät?“
„Na klar“,saht ich,“die es dobäi,
en ganze Bindel honn ich häi.“
„Good „saht et..“su ess et räächt
un wäile gieh, mäi gola Knäächt!“
...............................................
Von rous ,vom Wald,do kommen ich her
dä Schnie läit hu,un et gäht sich schwer.
Ich brängen uch die Wäihnachtszäit
un.?....hott ihr uch gescheckt..ihr Läit?“