Liedtext Mundart-Hymne

Dä Opa unn die Oma,

die Modda unn dä Pap,

datt woaren schu mäin Lehrer,

fir’t Musselfränkisch Platt.

Och doo, mee goldisch Leewje,

me Herzje, mäine Schatz,

Do bess dä allerbeste,

enn seeße, leewe Fratz.


Refrain:

Musselfränkisch, dat ess mäin Moddasprooch,

Musselfränkisch, dat ess jo goa kää Frooch,

Musselfränkisch, do fehl ich meech daheim,

Musselfränkisch, soll mein Gehechnis sein.

 

Su säin esch offgewachse

unn honn nur Platt gehiirt,

Eescht wie ich en die Schuul koom,

do honn ich Deetsch geliert.

Die Box dat ess en Hose,

die Mettsch datt es mäin Kapp,

die Duus datt es en Dose

e bessje, datt es knapp

Enn Offsatz schii zu schräiwe,

datt woa schu manchmoal schwer,

Wer well schu setze bläiwe,

datt hatt ma goa net gäa.

Su säi mia da, mir Kenner,

zweisprachig offgewachs,

goof morjens Deetsch bäim Lehrer,

unn Platt da off der Gass

Datt Platt datt es em sterwe,

datt säät su mancher häit,

die gih mir off die Nerve

mett dem Geschwätz, ihr Läit

Platt schwätze es em kumme

ganz stolz gett et geschwätzt,

unn et säin nur die Dumme

die sprechen Hochdeutsch jetzt.

En Aifel, Hunsreck, Mussel,

doo schwätzt ma stolz see Platt

en Dilldopp unn en Schussel,

dä dat kapeert net hat.

Platt schwätze datt es Heimat

do fehlt ma sich daheim

Wer Platt schwätze good droff hatt,

der soll en Freund uus sein.